نظر دارم کـه امشب می بنوشم

اگـر امشـب ننـوشم کی بنـوشم؟

سبــو را پــر بکـن از خـون انگور

کـه میخواهم بـه یاد وی بنوشم

چنانم می دهد غم تحت پیگرد

کـه از آزردگی می پیچم از درد

بیا در کــوچه های تنـگ شهـرم

غروب جمعه را بردار و برگــرد

در آزادی قفس را می فروشند

در آبادی هوس را می فروشند

به هر جنبنده با خشم مسلسل

الفــبایِ نفـس را می فـــروشند

قشنگی خوشگلی زیباترینی

بهشتی بهتــر از بـاغ بـرینی

بکن لبریزم از گلخنده هایت

که ضربآهنگ شعرِ دلنشینی

دوتا چشم خمارت خواب دارد

لـب ســرخت شــراب ناب دارد

عزیـزم روی ماهت را نپـوشان

که شبها جلــوه ی مهتاب دارد

حکایت از غــم دیـــرینه دارد

هزاران قصه را در سینه دارد

نگینِ روی بازوبنــدِ سهـــراب

نشان از رستم و تهمینه دارد

به زیر شاخه ی سیب و سپیـدار

بخوان شعری ولی از عشق دلدار

پیاپی زخمــه زن‌ بــر سیم لرزان

بـزن "تار و بــزن تار و بــزن" تار

دراین شب های سرد بی ستاره

بریز از گوشه ی چشمت شراره

چنــان‌ ریــزد پیاپی سوز سرما

کــه انـدازد نفــس را از شمـاره

ای قاصدک از راهِ طـویل آمده ای

از منطقـه ی سبـزِ چَـویل آمده ای

با گوش خـودم شنیدم از باد صبا

دوش از طرف دخترِ ایل آمده ای