دوبیتی
سپید انـدام دشت لاله هایی
گـل ِ یاسم بهـار آمـد کجایی
نسیم آورده عطر پونه ها را
نوید ِ روز ِ عیـدم کی میایی
صدای پای آب و رقص بید است
طراوت از تـن ِ یـاس سفید است
شقایق زل زند بر چشم خورشید
نگاه ِ پنجـــره غــرق ِ نـوید است
نـزن در شهــر ِ مـا لاف انالحـق
خـردمندی نگـردد بـا تـو ملحق
گذشت آن روزگارانی که بردند
فـرامین تـو را یک عــده احمق
غــزالِ هـر غــزل، روزت مبارک
لبـت شهـد ِ عسل، روزت مبارک
درون کــوچه هـای شهـرِ شعرم
توئی ضرب المثل،روزت مبارک
آب خنک ِ نـــم نـــم ِ پــردیس تویی
پاکیـزه تـر از شبنم دل خیس تویی
چوپان ِ در و دشت ِ پر از لالــه منم
در نغمه‌ی نی دختر ِگل گیس تویی
همان روزی تپش در قلب کردی
دلــــم را بـا نگاهی جلـب کردی
کبوتـر گونه پـر دادم بـه پـرواز
ولـی آزادی ام را سلــب کــردی
نــدادی وعـــده ای در بــاغ زیتـون
که سرشارم کنی با سِحر و افسون
سحر آهنگ ِ صحـرا کن که این بار
تو لیلی باشی و من لول ومجنون
هنـوز از عطـر ِ نـاب ِ دلنشینت
شود هر دلربایی خوشه چینت
درون کــوچه هـا نـم نـم بریزد
نسیـم از دامـــن ِ ابـریشـمینت
بـلا بـالا بلنـــد ِ مــو طلایی
سپید انـدام ِ نـاز ِ مـاورایی
از اقلیم بهشتی یاکه کُردی
شکوه ِ باغ گل اهلِ کجایی