دوبیتی
بـلا بـالا بلنـــد ِ مــو طلایی
سپید انـدام ِ نـاز ِ مـاورایی
از اقلیم بهشتی یاکه کُردی
شکوه ِ باغ گل اهلِ کجایی
نوشته با طـلا بـر لـوح سنگی
جهان معنی ندارد بی قشنگی
بخیز از جاکـه آرامشبگیری
سحر باشعـرِ بلبل های رنگی
وقتی کــه مترسک الکی حافظ باغ است
بی شک همه‌ی مزرعه‌ها سهم کلاغ است
در مجلس زاغو زغـن و کـرکس و کفتار
بحـث علنی بـودن ایـن واقعـه داغ است
ازاینکه تابــــع ِ دستــور هستیم
مطیع ِ حـاکــم ِ پُــر زور هستیم
نخیزد اعتراض از سنگ بی جان
مــن و تـو ساکنـانِ گـور هستیم
هنـــوز از نــــم نـــم باغ کـلامت
شود پسکوچه های دل به نامت
نشانـت را گــرفـتـند از خیـابـان
نشد چیزی کـــم از اوج مقامت
چـه نم نم می زند ساز نکیسا
حلول چله را در برف و سرما
در آغــــاز زمستـان می نـوازد
به عشق دختری با نام یلــــدا
نگاهـم با نگاهـت حرف دارد
سخنهای قشنگ و ژرف دارد
بهـارستـانی از یـاس سپیدی
کجـا رنگ تنـت را بـرف دارد
حـریر شال سرخ تــرمه دوزت
چه ناز افتاده در پشت بلوزت
بـه آتش می کشـانـد عاشقـانه
وجــودم را نگــاه دل فــروزت
هنـوز از کـوچـه های پرت ِ اقبال
به نقل‌از"دولت آبادی"چه باحال
صبـا نـم نـم رسانـد از "کِلیـــدَر"
سلام ِ"گل محمد" را به "مـارال"