دوبیتی
3 اسفند 1398
X

بـه هـوایِ حبه یقند لبت

پر زدم سمت سمـرقند لبت

به امیدیکه نصیبم بشود

عسلِ جــاری از آونـد لبت

23 بهمن 1398
X

مگـر در معبـدِ شیرازِ چشمت

شود آگه کسی از رازِ چشمت

پگـاه ِ روزِ شنـبـه کـردم آغـاز

شروع هفته را با نازِ چشمت

22 بهمن 1398
X

غـزل هـای پـر از آرایـه ای تو

زبان ِ شعــر مـا را پایـه ای تو

مـن‌ از راز الفبـای تو محـروم

اگرچه صاحب سرمایه ای تو

17 بهمن 1398
X

زمــانه کـــم نکــرد از اقتـدارت

که بی وحشت نشینم درکنارت

ولی می دانم ای آهوی وحشی

پلنـگی می کنـد آخـــر شکـارت

16 بهمن 1398
X

میان کـوچه در پشت حصارت

بـریـزد نغمـه از سیم سـه تارت

بـزن دائـم کـه گویا غــم نداری

خوشا ای گل به حال روزگارت

7 بهمن 1398
X

به عشق جذبه ی فتانِ چشمت

پریـدم بـر لـب ِ ایـوان ِ چشمت

میــان ِ شعـله ی بــرق ِ نگـاهت

بگــردانم بــلا گــردان ِ چشمت

3 بهمن 1398
X

بلورِ تن حریرِ نقره پوشم

ربودی با نگاهت عقل و هوشم

مگر در پشت پرچین می‌گذاری

لبت را تا نفس دارم بنوشم

1 بهمن 1398
X

هنوز از آتشعشق و جنونم

فرو ریزد فراق از ‌ بیستونم

بسازم تاری از فریاد ِ فرهاد

که بنوازد جلالِ ذوالفنونم

۲۳ دی ۱۳۹۸
X

نه رازم را توانم با کسی گفت

نه از‌غصه توانم مژه‌ ای خفت

شبی از درد بی درمان نوشتم

قلم لرزان شد‌ و قلبم برآشفت