دوبیتی
هــوای دهلــــران تـا آسمـاری
شده از بوی فــروردین بهاری
بیا در دشــتِ گل ها تـا ببینی
هزاران گـونه ی سرخ و اناری
به سمتِ آسماری رو بیاور
بهار از دشت دالاهو بیاور
نوازش کن تنِ گلپونه ها را
چَویلِ نم نمِ خوشبو بیاور
گلایُل از پسِ پرچین بیاید
به باغِ لاله و نسرین بیاید
به دید و بازدید عیدِ نوروز
شقایق‌ناز و پاورچین بیاید
شقــایـق راضی و خرسند آید
بـه روی هـــر لبی لبخــند آیـد
تحمل کن همین امروز و فردا
کــه شـادی آخــرِ اسفنــد آیـد
فانــوس و بلـــورِ قصـرِ آئینـه تـوئی
مسرورم از اینکه یـار دیــرینه تـوئی
دلگیــر و دل افسرده و دلتنگ تـوام
بازآ کــه رفیـق عصــــرِ آدینـه توئی
چرا پنهان میان سبزه هائی
گل نازم بهـــار آمــد کجائی
کنار پونه ها تا عیـد نوروز
بمانــم زیــر باران تـا بیائی
شقایق درپس ِ پَرچین چه زیباست
طنین ساز ِ بلـــدرچین چه زیباست
گلایول جامـه ی رنگی به تـن کــرد
لباس سبز فــروردین چـه زیبـاست
رفیقِ یک دل ویک رنگ من باش
سه تار و نغمه ی آهنگ من باش
به یاد آور که از جنس غروبم
بزن تار و کمی دلتنگ من باش
با استرس و دردِ درونم چکنم
از گسترش تبِ جـنونم چـکنم
فـردا کـه جوابم بکند دکتر من
بالا بــرود فشـارِ خـونم چکنم