تو هستی آن خدای ِبنده پرور

منم آن بی کس ِ بی یارو یاور

گره از مشکلم بگشا کـه گاهی

نباشم یک نفس محتـاج دیگر

تو بیهوشی ویا درخواب نازی

بخیز از جا که با جانم بسازی

بیا با هم رویم از شهـر شیراز

اگـرچه خفته باشی در نمـازی

چه‌ بی باکانه‌ در شبهای بندر

زند‌ بر اسکله شلاق ِ تُندر

بهم ریزد سکوت ِ ماهیان را

چو قایق روی امواج شناور

اگر در کوچه‌ بگذاری قدم را

معطر می کنی‌ باغ ِ ارم را

و‌ گرنه نازنینا روی ِ شهرم

فرو ریزد نبودت گردِ غم را

بلا بالا بلندِ شرقِ دوری

شکوهِ بی بدیلِ کوه نوری

تراشت داده الماسِ اهورا

سپید اندام‌ ناز ِ تن بلوری

غزال ِایل احساسم تو باشی

شکوه ِ باغ گیلاسم تو باشی

بلور بی بدیلخوش تراشی

نگین روی الماسم تو باشی

با یاد ِ "صبا" ترانه در ساز بریز

در بغض بنان الاهه ی ناز بریز

با زمزمه در گوشه ی ماهور بزن

تصنیف خوش ازخدای آواز‌ بریز

نگاه صبحدم را نور پاشید

به چشم ِ پنجره یکباره تابید

جهانی پا شد از خواب ِ شبانه

به عشق دختری بانام خورشید

نگار ِخوش سرشت ِ شهر شیراز

شکوه ِخشت خشت ِشهر شیراز

به روی ِ برگ ِ گل نم نم نوشته

تویی اردیبهشت ِ شهر شیراز