اگر در کوچه‌ بگذاری قدم را

معطر می کنی‌ باغ ِ ارم را

و‌ گرنه نازنینا روی ِ شهرم

فرو ریزد نبودت گردِ غم را

شکوهِ بی بدیلِ کوه نوری

سپید اندام‌ ناز ِ تن بلوری

شبم‌ را زیرو‌‌ روکن با تلالو

نمادِ چلچراغ شرقِ دوری

غزال ِایل احساسم تو باشی

شکوه ِ باغ گیلاسم تو باشی

بلور بی بدیلخوش تراشی

نگین روی الماسم تو باشی

با یاد ِ "صبا" ترانه در ساز بریز

در بغض بنان الاهه ی ناز بریز

با زمزمه در گوشه ی ماهور بزن

تصنیف خوش ازخدای آواز‌ بریز

به نرمی صبحدم نم‌نم خرامید

به چشم ِ پنجره جانانه تابید

جهانی پا شد از خواب ِ شبانه

به عشق دختری بانام خورشید

نگار ِخوش سرشت ِ شهر شیراز

شکوه ِخشت خشت ِشهر شیراز

به روی ِ برگ ِ گل نم نم نوشته

تویی اردیبهشت ِ شهر شیراز

تنت باغ ِ بهار ِ عنبرین است

پُر از اردیبهشت و فرودین است

به خرداد ِ دو تا چشمت گلارا

مربای ِ لبت شیرین ترین است

از نبـوغ ِ شیـخ ِ بی تدبیر ما

شد غــم و بیچارگی تقدیر ما

بی‌‌ تأمُـل واعــظ ِ بیهـوده گو

حکم شرعی داده بر تکفیر ما

امروز که با یاد تو سر میکردم

از دشت ِپُر از لاله گذر میکردم

ایکاش سری به نسترن هابزدی

تا سیـزده را با تو بـدر میکردم