تــو از نسل و تـبار آفـتابی

ولی یـک ثانیـه بر مـا نتابی

نقاب از آسمانِ چهـره بردار

چـرا ای ماه تابان در حجابی

من از حالا فقط باید بکوشم

شرابی از لب سرخت بنوشم

صدای خـنده هـای دل نشینت

طنین دیگری دارد به گوشم

گفتی گذر از حد و حدودت نکنم

یعنی که نگاهی به وجودت نکنم

وقتی که لبم روی لبت جفت شود

یادم بده هر دم کـه کبودت نکنم

اگـــــرچه لایق و ارزنده ای تو

لجوج و سرکش و یکدنده ای تو

من از رفتار تـــو فهمیدم این را

کـه از من واقعاً دل کنده ای تو

گلِ پیراهنت را دوست دارم

غزلهای تنت را دوست دارم

شبیه ساغر از جنس بلوری

بلور گردنت را دوست دارم