چراغِ شعله خیزِ بی غروبم
خلیـجِ بی کـرانِ نقره کوبم
به چشمان قشنگ نیلگونت
تویی تنها دلیلِ حـالِ خوبم
ببیند تاری از موهای زن را
نمی بیند ولی درد وطن را
بداندیش مُسلَّح در خیابان
دوباره مستقر بنمود ون را
