شرابی کـز لـب ساقی بـرآید

گـــره از کار آدم می گشـاید

و گـرنه‌ ساغری از آب انگور

به آنی رفع مشکل مینماید

شکوه ِ نم نم سیب ِ بهشتی

جهانی در حیات سرنوشتی

هوسناکـانه با هُــرم نگاهت

دل ِ رسـوای ِآدم را بـرشتی

جـهانـــم را جهنـم کــرده ای تو

دلم را خانه ی غـم کـرده ای تو

به جرم چیدن سیب از بهشتت

مــرا رسوای عالـــم کرده ای تو