دختـر ِ گیسو طـلای ِ شهـر ِحافظ حالتان

کـم بناز از چشم ناز و بـاغ سن و سالتان

از نسیـم دلـــــربای ِ عطــر زلفـت آمــدم

از خیــــابـان نمــــازی تــا ارم دنـبــالـتان

گرچه ریزد نم نم ازگلهای اندامت هوس

یک نفس راضی نباشم تـا کنـم‌ اغفـالتان

هوشم از سر میرباید میوه های نورسَت

نخ به نخ باید بدوزم دل به سیب کالتان

تِق تِق کفشت که برداردسکوت کوچه‌ را

پشتِ سر پروانه میریزد به روی ِ شالتان

لااقـل وِرد ِ زبان کـن آرزویـت را کـه من

از کتاب خـواجـه‌ ی عاشق بگیرم فالتان

آنقَـدر نازی کـه از قصر بلور افتاده است

موجی از رنگین کمان بر وسعت اقبالتان

دانه ی ریز سیاهی روی لب داری که ماه

می گشاید چهره از اعجاز خط و خالتان

عاقبت مـا را به کشتن میدهد بانو عسل

تاب زلف و چشم ناز و گونه‌ های چالتان

در سیـاهی پـــــرده افتــــاد از رخ تابانتان

شد مسیر ِ کـــوچه روشن تا لـب ِ ایوانتان

کردی از ناز نگاهت روز و شب افسونگری

تـا شوم با سِحر و جادو شاعـر چشمـانتان

نـم نـم بـاد صبـا از بس به مویت شانه زد

میتراودبوی‌خوش از زلف مشک افشانتان

جان به دست ورطه ی تلخ هلاکت میدهد

آن که نوشد قهـوه ی قاجـاری از فنجانتان

سال ها عاشق تر از گنجشککی برچیده ام

روی دست ِ پنجـــره از ریـــزه هـای نانتان

آنقَـــدر نـاز و فـــریبایی کــه هنگام سماع

مـــولوی را دل ربــاید دامــــن چـرخانتان

ای بهشتت سرزمین عجز و عصیان و گناه

آدم عـــاقل نچینـــــد سیـبی از بستـانتـان

در نگـاه ِ بی قـــرارم زل نــزن بانــو عسل

پـاره گـــردانَـد دلـــم را نــاوک مـــژگانتان

چـه نم نم می زند ساز نکیسا

حلول چله را در برف و سرما

در آغــــاز زمستـان می نـوازد

به عشق دختری با نام یلــــدا

نگاهـم با نگاهـت حرف دارد

سخنهای قشنگ‌ و ژرف دارد

بهـارستـانی از یـاس سپیدی

کجـا رنگ تنـت را بـرف دارد

حـریر شال سرخ تــرمه دوزت

چه ناز افتاده در پشت بلوزت

بـه آتش می کشـانـد عاشقـانه

وجــودم را نگــاه دل فــروزت

هنـوز از کـوچـه های پرت ِ اقبال

به نقل‌از"دولت آبادی"چه باحال

صبـا نـم نـم رسانـد از "کِلیـــدَر"

سلام ِ"گل محمد" را به "مـارال"

پرستو رو به جنگل تار میزد

قناری پنجه بر گیتار میزد

سه تار چالش انگیز چکاوک

پیاپی در ‌ هوای یار میزد

خدایِ نغمه در آواز‌ من باش

پیاپی هم نوا با ساز من باش

به پاکن هلهله در مایه ی شور

سه تار بی غمِ شهناز من باش

به او گفتم بـده دستی به دستم

به من گفتا مگر عشق تـو هستم

تَـــرک در چینی ِاحساسم افتاد

به خودپیچیدم ودرهم شکستم