زیبا رخِ  دور  از  بغـلم  ای  گل نازم
ای اسوه ی شعر و غزلم ای گل نازم

مهتابی وچرخان شده ام دورِمدارت
شب هـا بِکشی تا زحـلم ای گلِ نازم

پر میکشد از باغ تـو گنجشک امیدم
وقتی بکنی بی محــلم ای گـلِ نـازم

در دفتـر پـر خاطـره ام بی تـو نمانَد
گلــواژه ای از مـاحصـلم ای گل نازم

ویــرانه کنــد زلــــزله ها ارگ بمم را
چون خانه ی پا برگُسلم ای گلِ نازم

لیلاشده ای تابشوم بیدل و مجنون
آواره یِ کــــوه و کُـتَلم ای گـلِ نازم

ازدوری توکاسه ی‌صبرم شده لبریز
جانم به لب آمد عسلـم ای گلِ نازم