30 شهریور 1402

به  یادِ   آذر   و   مهرِ  طلا  ریز

شدم از خش خش گلواژه لبریز

نمی شد  باورم  در‌ تیر و مرداد

که شهریور  شوم  دلتنگِ  پاییز