شیخِ دانا که‌نه‌کم خوشگذرانی میکرد!
همه  را  بر حذر  از عالم  فانی  میکرد

به هوایِ تنِ حور  و طمعِ  قصرِ بهشت
از تب و تاب‌هوس آن چه‌ندانی میکرد

بارها  سینه زنان بر  سر منبر  چه رسا
مظهرِ زهد و ریا  مرثیه  خوانی میکرد

بانی ِ گسترش ِ امر قضا  با  زد  و  بند
در  خفا  با دغل  و شحنه تبانی میکرد

منبع  مغلطه شد یک‌ شبه صدرالعلما
بس که‌با سفسطه تفسیرِ معانی میکرد

مانده در خاطره ی مرد وزن دهکده ام
قصه ی پیرِ  خرفتی که جوانی میکرد

اگر  از  کشور  جم  راهیِ دوزخ بشود
رفعِ  آثارِ  غم‌   و   دل  نگرانی  میکرد

غزلِ تلخِ پر از  طعم حقیقت  به یقین 
مهربانو    عسلم   را  هیجانی   میکرد