بی تو ای‌دخترِگلچهره ی دور از محلم
نچکـد نـم نـم عطــر از نفحـات ِ غـزلم

بکشم دست‌نوازش‌به‌ سرخواب‌وخیال
هر زمانی که تـو را حس بکنم در بغلم

من‌همان‌قیس‌بنی عامر شهرم که‌ هنوز
کوچه را کـر بکنم با دف ضرب الاجلم

بیستون را  نسپردم  به دم ِ تیشه ولی
می کند خنده ی ِ شیرین تو مرد عملم

به‌ همان‌ ارگ بم خسته‌ی وارفته‌ قسم
خشتی از سازه‌ یِ متروپُلِ پا بر گسلم

مگذر‌ بـر مـنِ ویـرانه کـه از بخت بدم
شهر متروکه‌ای‌ از دوره ی ِ تیمورِ شَلم

گرچه دانم که‌ خلاصم  نکند دیو پلید
سال هـا  منتظـر ِ رستــم ِ دستانِ یـلم

مهــربانـو عسلـم شعـر شکر گـون منی
همه دانند و  ندانی که تویی ماحصلم