19 اردیبهشت 1401

کنم از  دوری ات آواز  تا کی
کنی‌   ای  نازنینم  ناز  تا کی

درون کوچه‌ ها باید بچرخم
به دنبال تو در  شیراز تا کی

کنار ‌   پنجره   در   انتظارت 
دوپلک خسته باشد باز تا کی

شب از تنهایی ام با تک نوازی
زنم زخمه به سیم ساز تا کی

غزالا در غزل‌احساس‌خود را
کنم از  بی دلی  ابراز  تا کی

به جایِ  آن لب ِ سرخِ  اناری
زنم لبهای خود  را گاز تا کی

عسل‌بانو میان‌خواب و رویا
خیالم را ‌ دهی  پرواز  تا کی