با آن که در آدینه  شکستی  دل  ما را
غیر از تو کسی حل نکند مشکل ما را

بعد از تو غم ازکوچه‌ی ماآمد و کوبید
کوبنده تر از قومِ  مغول  منزل  ما  را

زد روز نخستین تلی از غم به سرشتم
در قالب من   آن  که  لگد زد گِل ما را

یک ثانیه از بخت بـدم دود ِ هـوا کرد
از هر سه طرف باد ِ فنا  حاصل ما را

فهمیده ام  از  بی  دلیِ  آدم   حیران 
گم کرده  خدا  تکه ای  از  پازل ما را

شب را  به  تلألؤی  چراغی   نفروزیم
تا روی تو  روشن  بکند  محفل  ما  را

بانو  عسلم از  شـرر  بـرکه ی  چشمت
انبوه ِ  صدف  بـوسه زند  ساحل ما را