از ابرِ پُر از غصه که‌ غم می ریزد

بـاران بــه تـن‌ ِ بـاغ ِ اِرم می ریزد

بُگشا نفس پنجـره ها را که نسیم

از اشک تــر ِ سپیـده دم می ریزد