بر لبت ای مهربانو طرحی از لبخند نیست
لابد از اوضاعِ‌  بحرانی ‌دلت خرسند نیست

گفته بودی در قفایت عیب جویی می کنند
دشمنانت ازحسادت آنچه می گویند نیست

شکوه  کردی  بارها  از حاکمِ  مردم  فریب
در سیاست‌جز دروغ وحیله و ترفند نیست

هر کجا پا میگذاری توده‌ ی یخ حاکم است
جایِ گرمی با  وجودِ بهمن  و اسفند نیست

دوره یِ دلسوزی  و مهر  و وفاداری‌ گذشت
بین  مردم رگه ای از  الفت و پیوند  نیست

از  کنارِ  اهلِ  دل  بی  اعتنا  رد   می شوی
اینکه‌ میگویم نیاز ازخوردنِ‌ سوگند نیست

من‌به‌تو در اوج عشق وعاطفه‌ دل‌ بسته‌ام
در دل نا مهربانت جای من هر چند نیست
 
برگِ آویزان به گیسوی توام بانو عسل
کم بیازارم که دستم جای دیگر بند نیست