ای دلِ  شوریده ‌  بی دلبر  تپیدن ها  چرا
این همه بی تابی از دوری کشیدن ها چرا

دل تپیدن های مجنون از سرِ دیوانگیست
شکوه هایِ  نافذ  از  لیلا  شنیدن ها  چرا

از توهّم دیده ای ‌جانانه ات را در  سراب
در پیِ‌  آیینه  در‌  صحرا ‌ دویدن ها  چرا

بی ثمر باشد  بمانی همچنان در پای هیچ
از درخت  نا  امیدی  میوه چیدن ها چرا

از  ازل در  شهر  مهرویان  وفاداری  نبود
این زمان آه و دریغ و  لب گزیدن ها چرا

از قضا در آسمان تیری به بالت می خورد
با   کبوترهای‌  بی  مأوا  پریدن  ها   چرا

تن به نازِ چشم  و  رخسار عسل بانو بده 
آخر  از  یار  صمیمی  دل‌  بریدن ها  چرا