محبــوب منی ای همــه ی دار و نـدارم
در تاب وتب عشق تو بی صبر و قرارم

در مـوسم گل پا ننهــم‌ هیچ بـه صحرا
زیـرا کـه تـویی سبز تـرین فصل بهـارم

دیـوانـه ی چشمان تـو‌ می باشم و آخر
دورم بکنــد عـاشـقی از ایـل و تبــــارم

ای بـاغ پـــر از سیب و گـلابی نگـذاری
تا آن کـــه تــو را بیــن دو بازو بفشارم

گستـردگیِ چــادر غـــم لایتنـاهی ست
عمری ست گــرفتار شبِ تیـــره و تارم

باید کـه پیاپی بزنم زخمه بـه هر سیم 
تا رد شود از پنجــره هـا نغـمه‌ ی تـارم

شیـرین بکـن از قنـــد ِلبت زندگی ام را
بانــو عسلـم ای همــــه ی دار و نــدارم