افتاد به  بی راهه مسیرم  که اسیرم
گرما زده از  هُرم  کویرم  که  اسیرم

بیزارم از این زندگیِ بی‌سر و سامان
از مزه یِ این واقعه سیرم که اسیرم

در عصر تجدد شده ام غرق خرافات
در نهضت اندیشه  فقیرم  که  اسیرم

گوشم شده دروازه ی هر ساز بدآواز
درگیرِ صدایِ  بم  و زیرم‌  که اسیرم

جایی  که‌  نباشد‌  نفسی  بالِ پریدن
هر‌  ثانیه‌‌  باید‌   بپذیرم ‌  که  اسیرم

در بی خبری آتشِ پر حجم مسلسل
درصبح اذان بسته به‌تیرم که اسیرم

بانوعسلم وسعت شب لایتناهی‌ست 
از دست غم وغصه بگیرم که اسیرم