13 آبان 1392
گیرم که شکر ﻋﺎﻣﻞ بیماریِ ﻗﻨﺪ ﺍﺳﺖ
بر روی لبت قیمت یک‌بوسه‌به چند است
رخسار پر از حُسن ﺗﻮ ﺍﯼ دختر ﺯﯾﺒﺎ
ﺷﺎﺩﺍﺏ ﺗﺮ ﺍﺯ شاخه ی گل های ﻫﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﻮﯼ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﺗﻮ ﭼﯿﻨﻢ
گل های تنت ﺳﻬﻢ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ای حور بهشتی فقط از سیب تو گویم
از بس هوس آلوده و مردانه پسند است
دستم به دعا تا ﺗﻨـﺖ ﺁﺳﯿﺐ ﻧﺒﯿﻨﺪ
ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻮ بگردد تنش و ﻫﺮﭼﻪ گزﻧﺪ ﺍﺳﺖ
از کوچه ی وحشی صفتان مگذر و مگذر
زیرا هنرِ بی ادبان حرفِ چرند است
پیوندِ پر از بستِ ﻣﺮﺍ ﭘﺎﺭﻩ مگرﺩﺍﻥ
سرحلقه یِ زنجیر ﺩﻟﻢ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺑﻨﺪ ﺍست
ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻄﺮ ﻋﺸﻖ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺮﺍﻡ
ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﻏـﺰﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ
بانو عسلـم در پسِ شب ها ﻧﺸﻨﯿﺪﯼ
ﻓﺮﯾﺎﺩ من و شکوه ی نی را ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ