ای ناب ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﯼِ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣَﺜﻞ ﻣﻦ
با هودجی از  عشوه ﺑﯿﺎ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﻣﻦ

ﻫﻢ نام ﺗﻮﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﯼ ﮐﺎﺭ همه ﺭﻭﺯﻡ
ﻫﻢ یادﺗﻮ ﺩﺭ شرشر شعر و ﻏﺰﻝ ﻣﻦ

دردانه ی  والاگهر   چشمه یِ  نوری
ای  گوهر ِ  نازک  بدن ِ  بی بَدل من

اصلاً نتوانم بزنم زل به دو چشمت 
زیرا  که شود وسعت دریا اجل من

با برق  پُر  از صاعقه ی نازِ  ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﺁﺗﺶ زده ای  در  سبدِ  ﻣﺎﺣﺼﻞ ﻣﻦ

در بستر  ابیات غزل ، تلخیِ  شعرم
شیرین شودازخنده ی بانوعسل من