ای ناب ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﯼ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣَﺜﻞ ﻣﻦ
بـا ناز ِ پُــر از عشوه ﺑﯿـﺎ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﻣﻦ

ﻫﻢ نام ﺗﻮﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﯼ ﮐﺎﺭ همه ﺭﻭﺯﻡ
ﻫﻢ یاد ﺗﻮ ﺩﺭ خاطر ﺷﻌﺮ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻣﻦ

گاهی نشد از روی لبت میوه بچینم
گلچهره ی ِ نازک بدن  ِ بی بَــدل من

دیگر نزنم ثانیه ای زل به دوچشمت
َترسم که شود وسعت دریا اجل من

با باد ِ صبا شانه بـزن زلف خمَت را
تا آن که نسیمی بـوَزد بـر ﻣﺤﻞ ﻣـﻦ

چون رعدپُر ازصاعقه بابرق ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﺍﯼ در همه ی ﻣﺎﺣﺼﻞ ﻣﻦ

ازدید ِ قلم ذوق من و شوری شعرم
شیرین شودازخنده ی بانوعسل من