ﭘﯿـﺶ ﺑﯿــﺎ هــم نفسـم ﭘﯿـﺶ ﺗـﺮ
ﺗـﺎ ﺑـــﻪ ﻟﺒــﺖ ﺑــﻮﺳﻪ ﺯﻧـﻢ بیشتر

از غـم عشقت شـدم افسرده دل
کــم بــزن از طعنـه مـــرا ﻧﯿﺸﺘﺮ

بــــر در ِ قلبــــم تـــو تلنــگر زدی
ﺗﺎ که شدم واله ی ﺑﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺗﺮ

عاقبــت از معجـــزه هایت شدم
ﺩﺭ ﭘﯽ ﺗــﻮ ﺑﯽ ﺩﻝ ﻭ ﺩﺭﻭﯾـﺶ ﺗـﺮ

ﺁﯾﻨــــﻪ ﺍﻡ ﮔﺸﺘﯽ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻠـــﻮﻩ ﺍﺕ
ﺷــﺪ ﻏــــﺰﻟﻢ ﻗﺎﻓــــﯿﻪ ﺍﻧـﺪﯾﺶ ﺗﺮ

ﺭﻭﺩ ﺑـــــﻪ آرامـــش ِ ﺩﺭﯾــﺎ ﺭســد
ﻗﻄﺮﻩ ﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯ ﭼــﻪ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﺗﺮ

از غـــــم ِ رفتار تـــو بانـــو عسل
ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻣﻦ ریش ﻭ ﺩﻟﻢ ﺭﯾﺶ ﺗﺮ