بشنو ز نی به شبها آوایِ ناله ها را
شاید به خاطر آری احوالِ واله ها را

از دست روزگاران دیگر ز دل نخندد
آلاله ای که دیده داغی ز لاله ها را

ای باغبان گلها بازآ که باد پاییز
با خون سرخ لاله پر کرده چاله ها را

طوفان و باد و بوران با تیغ تیز رگبار
زیر  و  زبرنموده ارکانِ ژاله ها را

ترسم که نامه هایم روزی شود خطر ساز
آتش بزن عزیزم کاغذ مچاله ها را

دیگرفرا رسیده مرگم چو برگ زردی
امضا بزن پس از من گاهی مقاله ها را

با خون دل ز عشقت چندین غزل سرودم
گاهی عسل به یادم  پر کن پیاله ها را