نغمه ساز ِدف و چنگ است مرادِ من و تو
نه ریاکار و  دو  رنگ  است مراد من و تو

بزن از راه ِ تفأل  به  در  ِ حضرت  ِ عشق
پس ِدر گوش به زنگ است مراد من و تو

گرچه  از  کوچه ی ِ رندان  متمادی گذرد
بری از تهمت و ننگ است مراد من وتو

نرسد  ذهن ِ  بشر‌  هیچ  به  اندیشه ی او
ساحری زبر و  زرنگ  است مراد من و تو

صوفی ِ  دیر ِ  مغان را  بکند خانه خراب
شرر   رویِ   شرنگ  است  مراد من و تو

بعد از این از غم تنهایی ِ خود شکوه مکن
مونس ِ هر  دل ِ تنگ  است مراد من و تو

غزلی نغمه کن از حضرت حافظ که هنوز 
مرجع ِ شعر ِ قشنگ است مـراد  مـن و تو