4 اسفند 1396
عشقم، نفسـم، قنــد و نبـات و شکلاتم
ای چشمــه ی شیــرین لبـت آب حیاتـم
یک بــار بـدم روی غـــزل هُـرم نفس را
تـا گــل بکـنــد واژه یِ بیـــــن کلمـاتــم
تا پای تــو آید بـه میـان گــرید و لــرزد
بــر صفحـه ی کاغـذ قلـم و قلب دواتم
هـر چند کـه بیچاره و مسکین و فقیرم
دانـم نــدهی خــالِ لبـت را بـــه زکـاتم
عمری ست که در کوی وفا پای وصالت
پیوسته تــر اِستاده ام از صبـر و ثباتم
ای یادِ همان لحظه که با لهجه ی ترکی
گفتی کـــه هنــوز عـاشـق آواز بیـاتــم
بانو عسلم کِش بدهم شعــر و غزل را
تـا کام تو شیرین شود از نقـل و نباتم