از بسکه دلم مرتعش از نازِ  پری هاست 
در  نی لبکم  نغمه ای از ساز پری هاست

خارج بوَد  از حیطه یِ  اندیشه و ادراک
انسان و مَلک بی خبر از رازِ  پری هاست

بر رویِ  لب ثانیه ها  رنگِ  سکوت است 
وقتی  قلمم  قافیه  پرداز   پری هاست

در گوشه ای از پنجره یِ  رو به سیاهی
روشن شدنِ سایه از اعجاز پری هاست

بر ‌  مردمکِ  چشم   پری ها   نزنی  زل
پنهان شدن ازخصلت ممتاز پری هاست

پیوسته اگر  خیره  شوی  فاصله ها  را
پایان افق  نقطه یِ  پرواز  پری هـاست

بانو عسل  از جن  و  پری  واهمه دارم
سرتاسر  جنگل  پُر از  آواز پری هاست