5 مهر 1396از لب سرخ ﺗﻮ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﺩ
ﺳﺎﻟﻬـﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﮔﻞِ ﺑــــﺮ ﭘﯿﺮﻫﻨﺖ
جانم ارزانی آن شاعــر ارزنده که گفت
هر زمانی کـه نشیند لب ِ ﻣﻦ ﺑﺮ لب ِ ﺗﻮ
ﺁﺧﺮ ﺍﯼ دختر گل رایحه ی ﺩﺍﻣﻦ ﺗﻮﺳﺖ
ﺩﺭﯼ ﺍﺯ سبک ﺟﺪﯾﺪی نگشودی که هنوز
سحـــر از ساحــل دریا ﺑﻮَز ﺍﯼ ﺑﺎﺩ صبا