دنیا به  خود  ندیده  زیباتر  از تو  گاهی
هم  ناز  دلربایی  هم  مثل  قرص ماهی

وقتی  که  رخ  نمائی در  کسوت  زلیخا
یوسف دوباره افتد از عشق تو به چاهی

روزی که می گذشتی از جاده های شهرم
افتاده  بودم‌  از غم  در بین  کوره راهی

از درد   بی  قراری   می کردم  التماست
گاهی  نظر  نکردی‌   بر حال   بی گناهی

تا  کی سخن   نگویم  از  حال  مردمانم
گویا  خبر  نداری  از    ظلمت  و تباهی

جز گرد و  خاکروبه چیزی  به جا نماند
وقتی مسیر   آتش  افتد  به  جان کاهی

با آن که  گریه  کردم   بانو عسل نکردی
از  بیکران  چشمت   هرگز  مرا   نگاهی