گلچهـره یِ دندان صدفِ  لـب شکلاتی
در قهــوه ی تلــخ قجــری شاخِ  نباتی

با شـرمِ  نگاهت بـه وجـودم زدی آتش
ای شعله ی سرکش مگر از قــوم هراتی

دیگر نزنم ثانیــه ای زل بـه دوچشمت
ترسم‌  بـبـری هوش  مرا  با تلـــه پاتی

صحرای ِ فلاکت ِ زده ی ِ تشنگی ام  را 
چل چشمه یِ  پر زمزمه ی  آب حیاتی

در دور  و  بر  باغ  ارم بـوالهـوسانـنـد 
گاهی  نکند  بگذری  از  کوچه ی ِ لاتی

نــم نــم بچکان شهد ِ لبت را کـه بریزد
احساس تــو در ذائقــه یِ شاعــر ذاتی

آندم که دودستم بشودحلقه به دستت
کم کم بشود کـــــودک دل عاشق تاتی

وقتی کــه تلنگر بزنــم پنجــــره ات را
یعنی کـه قـــرارِ من و تو جمعه ی آتی

بانـو عسلـم ثانیــــــه ای شـک ننمـودم
در سادگی و خــــوبی زنهــای دهـــاتی