ﯾﺎ که از  کهنه  شرابت  ﻗﺪﺣﯽ ﻧﻮﺷﻢ ﮐﻦ
یا که آتش به وجودم زن و خاموشم کن
 
یا که لب را  بنه  بر  رویِ  لب پر عطشم 
یا کـه هوشم ببر از باده و بی هوشم کن

ﯾﺎ بکـن صورتِ خاکستـرم از  آتش وصل
یا کــه ای حــورِ فـریبنده فــراموشم کن

یا  بدم  بر  دهن  سازِ  دل  آزارِ   سکوت
یاکه چون آب روان زمزمه در گوشم کن

یا شکایت نکن  از داغ  شقایق  به کسی
یا  کمک  در  طلبِ خونِ  سیاووشم  کن

یا  که  آرامش  آنی   به  وجودم   برسان 
یا که آشفته تر از دوش و  پریدوشم کن

یا کــه بانـو عسلم تــرک مــن خسته نکن
یا که  با  آه  و غم و غصه همآغوشم کن