هرچه از روزِ  شکوفا  شدنت میگذرد
عمر  من در  هوس ِ باغ تنت  میگذرد

تو همان‌‌ دلبر دُردانه‌ی نازی‌ که‌ نسیم
رویِ گیسوی شکن در شکنت‌ میگذرد

روزهایی که صبا بگذرد ازکوچه‌ی‌ ما
اول  از  پنجره یِ  پیرهنت   میگذرد

عطر مانایِ  دل انگیز تو را حس بکند
آن هوایی که به دورِ   بدنت  میگذرد

هرچه گویم که دلا عاشق  دیدار توام
تلی از واژه‌ی "نه" در سخنت میگذرد

یک نفس تابه سرِدهکده برگرد و ببین 
که چه‌بر روز وشب هموطنت میگذرد

سال ها لشکر  ویرانگرِ  چنگیزِ  مغول
رویِ گنجینه یِ  ملک  کهنت  میگذرد

هر زمانی عسلم حلقه ی  در  را  بزنی
در  دلم   زلزله  از  در  زدنت   میگذرد