گر چه حالم را نمی فهمی نگاهم را بفهم
قطره های اشک‌ ِ سرد بی گناهم را بفهم

لـرزش پیوسته ای دارد صدای هق هقم
هـای هـای ِ گـریه در هنگام آهـم را بفهم

روزگار سـرد و تاریکی دچـارم شد رفیق
بختک ِ افتاده بـر بخـت ِ سیاهم را بفهم

از بـداقبالی کـلاف پـاره ی سـر در گمـم
سرگذشت روزهای سال و ماهم را بفهم

با نگاه پـر سکوتم با تـو می گویم سخن
معنی نا گفتـه هـای در نگاهـــم را بفـهم

می ترواد بغض های شعرم از چشم قلم‌ 
در غزل ها شکوه های گاه گاهم را بفهم

کفش هـایم عاقبت هـم اندکی یارم نشد
قصـه هـای نا رفیقِ نیمــه راهـم را بفهم

پا بنـه آهسته تــر در کلبـه ی ویــرانه ام
ای عسل بانوی مـن حـالِ تبـاهم را بفهم