گرچه حالم را نمی فهمی نگاهم را بفهم
قطره های اشک‌ِ سرد بی گناهم را بفهم

لرزشِ  پیوسته ای دارد صدای هق هقم
های هایِ گریه در  هنگام  آهـم  را بفهم

روزگار سرد و تاریکی دچارم  شد رفیق
بختک ِ افتاده بر  بخت ِ سیاهم را بفهم

میهنم راشیخِ آدم کُش به غارت داده است
در خفا دلشوره های  پادشاهم  را بفهم
 
با زبان اشکِ نم نم با تو میگویم سخن
معنیِ نا گفته هایِ  در   نگاهم  را بفهم

می تراود بغض های شعرم از چشم قلم‌ 
در  تغزل شکوه های  گاه گاهم  را بفهم

قصد همراهی ندارد کفشم از دلخستگی
قصه هایِ  نا رفیقِ  نیمه  راهم را بفهم

در    دیار  آشنایی  ها   منم  تنها  ترین 
لااقل‌  بانو  عسل  حالِ   تباهم را  بفهم