گرچه می دزدد  نگاهم  را  نگاه دیگری
بی هدف زل میزنم بر روی ماه دیگری

از منِ آزرده  خاطر  بارها  سر  می زند
در    خلالِ   اشتباهم   اشتباه   دیگری

عمری از بی احتیاطی در مسیر زندگی
بارها  افتادم از چاهی به  چاه  دیگری

کوچه ی تنهاییم را میگذارم پشت سر
تا  بیاسایم  دو روزی  در  پناه  دیگری

یاکه از زندان‌ مذهب میگریزم‌ یاکه‌ غم
بر‌‌  سرم  آتش   بریزد  با  سپاه  دیگری
 
برنخیزد کاوه‌ای‌‌ تا مدتی گیرد به‌دست
سرزمین کورشم  را   پادشاهِ    دیگری
 
آن‌چنان نالم که‌ نی از دوریِ بانو عسل
روز و شب زاری کندبا سوز آه دیگری